طراحی مدل ارزیابی عملکرد با رویکرد ارگونومی کلان

مطالعات انجام شده در دنیا نشان می دهد که بکارگیری ارگونومی در بهبود کیفیت زندگی کاری، کاهش ضایعات اسکلتی- عضلانی و افزایش بهره وری موثر می باشد. از طرفی با عنایت به اختلاف زیاد در توجه و بکارگیری علم ارگونومی بین کشورهای در حال توسعه و کشورهای توسعه یافته، ضرورت فرهنگ سازی بکارگیری این علم خصوصا در کشورهای در حال توسعه و جهان سوم ضرورت می یابد و با توجه به اینکه مدل هایی که بتواند به فرهنگ سازی، پیاده سازی و ارزیابی ارگونومی جامع( خرد و کلان) بپردازد کم می باشد. لذا در این پژوهش با استفاده از مطالعات انجام شده و فرهنگ حاکم بر جوامع تولیدی- خدماتی یک مدل جامع و یکپارچه برای مداخلات ارگونومی توسعه داده شده است و این مدل در یک مجتمع آموزشی به مدت سه سال بکار گرفته شد و اثرات مداخلات ارگونومی طی فرآیند مطالعه میدانی در مقایسه با شرایط قبل از مداخلات بررسی و با استفاده از پرسشنامه های "نگاشت بدن" و "کیفیت زندگی کاری" ارزیابی گردید. برای بررسی بهبود عملکرد در بخش های مالی، آموزشی، پژوهشی و فرهنگی با بررسی گزارش های عملکرد قبل و بعد از مداخلات ارگونومی مقایسه های لازم انجام و در مبحث کاهش ضایعات اسکلتی- عضلانی با توزیع "پرسش نامه نگاشت بدن" در دو جامعه شاهد و نمونه هر کدام به تعداد 77 و 133 پرسشنامه و در مبحث بررسی کیفیت زندگی کاری با انتخاب جامعه شاهد و نمونه و بترتیب با توزیع 58 و53 پرسشنامه قبل از مداخلات و تعداد54 و 51 پرسشنامه بعد از مداخلات اقدام به جمع-آوری اطلاعات گردید. پس از استخراج، جمع بندی و انجام تحلیل های لازم به صورت فازی؛ نتایج مطالعات نشاندهنده افزایش بهره وری، بهبود کیفیت زندگی کاری و کاهش ضایعات اسکلتی- عضلانی می باشد. بررسی مقایسه ای عملکرد نسبت به سال پایه؛ نشاندهنده کاهش هزینه ها و افزایش درآمد و سرویس دهی بیشتر با نیروی انسانی کمتر می باشد. تجزیه و تحلیل داده های پرسشنامه "کیفیت زندگی کاری" و " نگاشت بدن" و سطح محصور داده های فازی مربوط به جامعه شاهد و جامعه نمونه نشاندهنده کاهش ناراحتی های اسکلتی- عضلانی و افزایش کیفیت زندگی کاری است. که ایــن شـاخص ها نشاندهنده اثر مثبت مـداخلات ارگـــونومی جامع در این پژوهش می باشد.